“The Blue Room” – a child-friendly interrogation room under the relevant legislation
Keywords:
friendly rooms, interrogation, minor child, blue roomsAbstract
Before Polish legislation regulated this aspect, psychologists often criticised lack of separate regulations concerning the special treatment of minors. Psychologists claim that during conducting this legal action one needs to take into account many additional factors, such as the emotional development of a child and the child’s emotional maturity and sense of security. The idea of friendly rooms for interrogation was a crowning achievement of appealing for a psychological and legal environment for many years. The aim of this article is to present the idea of friendly rooms of interrogation in light of current regulations, and also to present the origin of the idea up to its realisation and the change of legal regulations in this matter. It is also necessary to prove, basing on analysis of the origin of establishing these rooms and legal regulations, that the existence of blue rooms is essential and intentional in order to provide correctness of proceedings with the participation of children in an appropriately adjusted environment. The standards of interrogation of minors, witnesses and victims, and instructions in relation to the appearance and equipment of interrogation and technical rooms are described in the article. Also addressed is the procedure involved when interrogating minors in so-called ”blue rooms”. The ultimate goal of the article is to find an answer to the question of whether the protection of a child in the light of the legal regulations in force is effective.
References
Antoniak-Drożdż A., Przesłuchanie dziecka w procesie karnym – uwagi praktyczne, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 6.
Biuro Rzecznika o Prawach Dziecka, Konwencja o prawach dziecka. Wybór zagadnień (artykuły i komentarze), Warszawa 2015.
Budzyńska A., Wysłuchanie dziecka w postępowaniu cywilnym, „Dziecko Krzywdzone. Teoria. Badania. Praktyka” 2015, t. 14, nr 4.
Czerdenecka A., Psychologiczne kryteria wysłuchania dziecka w sprawach rodzinnych i opiekuńczych, Instytut Badań DNA, „Rodzina i Prawo” 2010, nr 14-15.
Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Kraków 2003, Lex Omega.
Horna M., Profesjonaliści o krzywdzonych dzieciach, „Na Wokandzie” 2015, nr 1(23).
Jarocki P., Prawa ofiar przestępstw, „Prokuratura i Prawo” 2002, nr 10.
Lyon T.D., Ten step investigative interview, University of Southern California Law, b.m.w, styczeń 2005.
Pływaczewski E., Nowe rozwiązania w zakresie przesłuchania małoletnich ofiar przestępstw seksualnych z perspektywy teorii i praktyki w Polsce, Białystok 2015, oprac. niepubl.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13.04.2016 r. w sprawie określenia wzoru pouczenia o uprawnieniach i obowiązkach świadka w postępowaniu karnym (Dz.U. 2016, poz. 515).
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie sposobu przygotowania przesłuchania przeprowadzanego w trybie określonym w art. 185a–185c Kodeksu Postępowania Karnego (Dz.U. 2013, poz. 1642).
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 czerwca 2003 r. w sprawie rodzaju i środków technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku dla celów procesowych oraz sposobów ich przechowywania, odtwarzania i kopiowania zapisów (Dz.U. 2003 nr 107, poz.1005).
Stefański R., Szczególne tryby przesłuchania w postępowaniu karnym świadka małoletniego, który nie ukończył 15 lat, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2005, nr 4.
Uchwała Rady Ministrów z dnia 29.04.2014 r. w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie na lata 2014-2020 (M.P. 2014, poz. 445).
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1964 nr 43, poz. 296).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 1997 nr 89, poz. 555).
Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. 2013, poz. 849).
Waltoś S., Proces karny. Zarys wykładu, Warszawa 2009.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2014 r., III KK 212/14.
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2012 r., III KK 244/11.
http://classic-web.archive.org/web/20051214222647/.
http://www.gazeta.policja.pl/archiwum/1404/s4a1.html.
Standardy miejsca przesłuchiwania dzieci, które powinien spełniać Przyjazny Pokój Przesłuchań Dzieci, stworzone przez Fundację Dzieci Niczyje i Ministerstwo Sprawiedliwości w 2007 r., http://fdds.pl/o-nas/misja/.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2180422/.
http://www.opole.so.gov.pl/pl/dokumenty/przyjazny-pokoj.
http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/informacje-ogolne-wysluchanie.
http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/koalicja-na-rzecz-przyjaznego-przesluchiwania-dzieci.
http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/pokoje-ktore-uzyskaly-certyfikat.
http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/procedura.
Publikacja „Jak prowadzić przesłuchanie dziecka. Metodyka przesłuchania małoletniego świadka”, http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/przesluchanie-dziecka-sztuka.
http://wymiarsprawiedliwosci.fdn.pl/standardy-przesluchiwania.
http://www.uml.lodz.pl/miasto/aktualnosci/?news=31344.
http://www.tvn24.pl/lodz,69/jak-wygladaja-przyjazne-pokoje-przesluchan,568625.html.
http://www.sopot.policja.gov.pl/profi laktyka/117.pdf.
http://www.prokuratura.legnica.pl/pliki/dziecko_swiadek.pdf.