Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni – wybrane sylwetki sędziów, którzy dopuścili się zbrodni sądowych
Słowa kluczowe:
sądownictwo Marynarki Wojennej, sędziowie, Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni, stalinowskie sądownictwo wojskoweAbstrakt
W początkowej części artykułu przedstawiono historię powstania Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni (SMW) w tym zmiany, jakie zachodziły w jego właściwości oraz to, czym były one podyktowane; zaprezentowano rolę, jaką ten Sąd odgrywał w aparacie represji na terenie Pomorza Gdańskiego i Pomorza Szczecińskiego oraz poruszono zagadnienie orzecznictwa, szczególnie procesów politycznych i wydawanych kar śmierci. W dalszej części artykułu omówiono zagadnienie współpracy SMW w Gdyni a Urzędem Bezpieczeństwa (UB), Informacją Marynarki Wojennej (MW), Prokuraturą Marynarki Wojennej (MW) oraz adwokaturą; zaprezentowano zakres działań tych instytucji oraz mechanizmy wywierania nacisku ze strony UB i Informacji MW na SMW w Gdyni; zaprezentowano znaczenie Prokuratury MW w postępowaniu przygotowawczym oraz sylwetki kilku najważniejszych prokuratorów pracujących w Prokuraturze MW. Zasadniczą część artykułu stanowi prezentacja sylwetek sędziów i asesorów pracujących w SMW w Gdyni w latach 1945–1955. Szczegółowo przedstawiono osoby szefów tej instytucji oraz to, jaki wpływ wywierali na orzecznictwo i w jaki sposób zarządzali powierzonym im Sądem; zaprezentowano sylwetki 20 sędziów i asesorów, uwzględniając wykształcenie, działalność orzeczniczą, dalszą karierę zawodową oraz kwestię rozliczenia ich z działań podjętych w latach pracy w SMW w Gdyni. Artykuł w znacznej części oparty jest na materiałach źródłowych znajdujących się w licznych archiwach. Niewątpliwie najistotniejsze w pracy badawczej okazały się teczki personalne sędziów, akta spraw prowadzonych w sądzie oraz dokumentacja administracyjna wytworzona w toku pracy kancelarii tego Sądu. Dokumenty, które nie zostały zniszczone, początkowo były archiwizowane na miejscu, a następnie po 1955 r. przekazywane do Centralnego Archiwum Wojskowego. Obecnie materiały źródłowe rozproszone są po licznych archiwach. Znaczna część znajduje się w Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej (IPN) w Warszawie i IPN Oddział w Gdańsku. W pracy wykorzystano również literaturę współczesną dotyczącą stalinowskiego sądownictwa wojskowego. W ostatnich latach ta tematyka znalazła się w kręgu zainteresowań badaczy. Działalność aparatu represji oraz sądownictwo wojskowe na Pomorzu Gdańskim i Pomorzu Szczecińskim doczekały się licznych dobrze przygotowanych merytorycznie monografii i artykułów, dużo wnoszących do tej tematyki. Znaczenie badawcze mają również artykuły ukazujące się w okresie PRL-u. Ze względu na okres powstania wymagały one jednak krytycznego podejścia, chociaż mają niewątpliwie znaczną wartość badawczą. W artykule poruszono także dalsze losy sędziów, już po odejściu z pracy w sądownictwie. Obecne badania warto poświęcić opracowaniu tego zagadnienia, gdyż jest ono mało znane.
Bibliografia
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie – akta osobowe sędziów i asesorów.
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Gdańsku – akta spraw Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni.
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Szczecinie – akta osobowe sędziego.
Archiwum Marynarki Wojennej w Gdyni – akta spraw Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni.
Archiwum Państwowe w Gdańsku – akta sprawy Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni.
Dekret z dn. 23 września 1944 r. –Prawo o ustroju Sądów Wojskowych i Prokuratury Wojskowej (Dz.U. 1944 nr 6, poz. 29).
Dekret z dn. 23 czerwca 1945 r. – Kodeks Postępowania Wojskowego Postępowania Karnego (Dz.U. 1945 nr 36, poz. 216).
Bartoń M., Wymowa art. 3 Kodeksu Wojskowego Postępowania Karnego, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 1946, nr 1.
Biernaczyk R.,Przywrócony pamięci,„Bandera. Czasopismo Marynarki Wojennej” 2009, nr 1.
Burczyk D., Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku (1946-1955), Gdańsk 2012.
Dzięcioł B., Wojskowy Sąd Marynarski (maj 1945 – styczeń 1946), „Przegląd Morski” 1980, nr 7/8.
Grabowski W., Kalkstein i Kaczorowska w świetle akt UB, „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej” 2004, nr 8/9.
Hałagida I., Nie tylko komandorzy..., „Biuletyn IPN” 2001, nr 6.
Kowalska H., Kara śmierci w orzecznictwie Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1945-1955, „Miscellanea Historico-Iuridica” 2012, t. 11.
Kowalska H., Rekonstrukcja zespołu archiwalnego – Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni w latach 1945-1955, „Archiwista Polski” 2011, nr 4.
Kowalska H., Sądownictwo w Marynarce Wojennej w latach 1945-1955,Gdańsk 2017.
Kowalski W., Nieudana ucieczka, „Nasz Gdańsk” 2012, nr 9.
Łączkowski W., Wymiar sprawiedliwości a stosowanie prawa, [w:] Ius et Lex. Księga jubileuszowa ku czci profesora Adama Strzembosza, Lublin 2002.
Marszalec J., Z dziejów gdańskiej bezpieki 1945-1956, Gdańsk 2017.
Poksiński J., Sędziowie wojskowi w latach 1944-1956. Próba zarysowania problemu, „Niepodległość i Pamięć” 1997, nr 4/1.
Przybylski J., Czy na pewno prowokacja? (Jeszcze raz w sprawie ORP „Żuraw”), „Przegląd Morski” 1989, nr 10.
Safjan M., Etyka zawodu sędziowskiego, [w:] Ius et Lex. Księga jubileuszowa ku czci profesora Adama Strzembosza, Lublin 2002.
Semków P., Informacja Marynarki Wojennej w latach 1946-1957, Warszawa 2006.
Stanowska M., Strzembosz A., Sędziowie warszawscy w czasie próby 1981-1988, Warszawa 1995.
Szwagrzyk K., Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków-Warszawa 2005.
Urbaniak S., Nowak I., Czacki A., Szufel S., Synowiec S., Cincio M., Siciński R., Chmielnikowski J., Cieślak S., Kronika: z życia izb adwokackich, „Palestra” 1972, nr 16/7-8.
Wróblewski J., Sądowe stosowanie prawa, Warszawa 1988.
Zaborski M., Niezawisłość sędziów sądów wojskowych w Polsce w latach 1944-1956, [w:] Wzmocnienie niezawisłości sędziowskiej w Polsce i na Ukrainie w dobie przemian, red. M.J. Gondek, A. Kosyło, R. Pelewicz, Tarnobrzeg-Łuck 2008.
Zaborski M., Płk Marian Bartoń: karzące ramię sprawiedliwości ludowej, „Palestra” 1996, nr 40/1-2.
Zaborski M., Ustrój sądów wojskowych w Polsce w latach 1944-1955, Lublin 2005.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Miscellanea Historico-Iuridica
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.