Ochrona interesów publicznych w rozporządzeniu Rzym I w kontekście zróżnicowania standardów pracowniczych w UE

Аннотация

Tekst odnosi się do pojęcia interesu publicznego zawartego w art. 9 Rozporządzenia Rzym I. Autorka stawia tezę, że w świetle procesów zachodzących na rynku pracy (takich jak digitalizacja rynku pracy i zatrudnienie poprzez platformy) oraz problemów z dookreśleniem zakresu dyrektywy o pracownikach delegowanych w kontekście kierowców transportu międzynarodowego może dojść do częstszego traktowania przez sądy przepisów z zakresu prawa pracy jako przepisów wymuszających swoje zastosowanie. Podstawowym celem tekstu jest zwrócenie uwagi, że potrzebne jest zwiększenie zainteresowania doktryny prawa pracy sferą potencjalnego zastosowania art. 9 Rzym I. W odniesieniu do kwestii pracowniczych pojawia się pytanie dotyczące obowiązującej w danym państwie płacy minimalnej w połączeniu z problematyką swobody świadczenia usług. Europejski Trybunał Sprawiedliwości  odniósł się do problematyki zapewnienia godziwego wynagrodzenia pracowników jako ważnego elementu „nadrzędnego interesu ogólnego” uzasadniającego ograniczenie swobody świadczenia usług. W rozważaniach w orzeczeniu Mazzoleni równocześnie ETS podkreślił, że stosowanie płacy minimalnej państwa w którym wykonywana jest usługa może być nieproporcjonalnym obciążeniem szczególnie w sytuacji gdy przedsiębiorstwo świadczące usługi położone jest na terytorium przygranicznym a prace wykonywane w państwie przyjmującym mają charakter doraźny, krótki i w niepełnym wymiarze czasu pracy. Interesującym zagadnieniem jest „przełożenie” rozważań zawartych we wskazanym orzeczeniu na rodzące się zatrudnienie poprzez platformy internetowe.  Pewnym tłem dla powyższych rozważań jest fakt, że w literaturze prawa prywatnego międzynarodowego wśród przepisów wymuszających swoje zastosowanie wskazuje się najczęściej na przepisy antymonopolowe, z zakresu prawa dewizowego, dotyczące zakazu wwozu czy wywozu określonych towarów ale i to jest istotne z punktu widzenia tekstu coraz częściej wskazuje się na przepisy oparte na prywatnoprawnej metodzie regulacji. W tekście pojawiają się także rozważania dotyczące rozumienia pojęcie „interes publiczny”.